Kaan'a Mektup Penceresine hüzün kuşları konardı Sıra sıra mor menekşeleri vardı. Hüzün kuşları yerdi yapraklarını Ne kuşları kovabildi Kaanım Ne de menekşelerden vazgeçebildi. ************************************* Sevgili Kaaan'ım, Hayatına son vermek için çok erkendi. Okudum seni, 22 yılda neler yaşadın neler hissettin de böyle bir karar verdin bilemiyorum ama keşke elimde olsaydı da seni geri çevirebileydim. Gidişin herkesi üzdü muhakkak. Seni geç tanıdım ama çok sevdim. Şiirlerinden ve şiirsi yazılarından oluk oluk acı, hüzün ve salt kaybediş akıyor. Keşke karşı karşıya olaydık da iki kadeh tokuşturaydık. Dertlerini derdim edineydim de yükünü taşımana yardım edebileydim. Yazıların yaşından beklenmeyecek nitelikte. Şu an yoldan çevirsen 22 yaşında bir insanı, iki kelimeyi bir edip, cümle dahi kuramayabilir. Ama sen o yaşında o koca sevdan ve yüreğinle bizim içimizi titrettin. Yaz günü, ama ben seni okurken üşüdüm, soldum ve öldüm. Belki her şey daha iyi olabilirdi, yükün hafifleyebilirdi, ama sen mermerden kayığına bindin ve gittin. Sana asla kızgın değilim. Sana kızanlara ve seni yaftalayanlara da bela okurum. Herkesin acılar karşısında bir çıkış noktası vardır. Ölüm de buna dahildir. O yüzden seni suçlamak en aşağılık hareket olur. Gittiğin yerde rahat uyu emi. Şiirlerin hala okunuyor. Üzüntülerin herkesçe paylaşılıyor. Kendimi buluyorum kelimelerinde. Umarım her şey gönlüncedir olduğun yerde. İncinen yüreğinin tam ortasından öperim dostum. Sevgiler Yasin. NOT: Sana bir türkü armağan ediyorum. Kazım abinin de olduğu bir parça. Umarım hoşuna gider. youtu.be/A8H80RoyTOo Esen kal Kaan'ım...

GizdüşümKaan İnce · Ve Yayınevi · 201690 okunma

··

345 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.