Zygmunt Bauman, La Repubblica delle Donne dergisi editörlerinin kendisinden iki haftada bir dergi okurlarına mektup yazmasını istemesine karşılık, 2008-2009 yılları arasında yazdıklarını derleyip oluşturduğu bu kitapta, Herakleitos’un “Değişmeyen tek şey değişimin kendisidir.” sözünü destekler nitelikte, küreselleşme ile birlikte sınırların kalkması, teknolojik gelişimle birlikte zaman-mekan ayrımının ortadan kalkmasıyla birlikte dünyanın sürekli ve hızlı bir değişim halinde olduğunu “dünyanın ve modernitenin akışkanlığı” olarak ifade etmektedir.
Bauman, dünyanın akışkanlığını sıvılar gibi durağan kalamamakla, şeklini koruyamamakla ifade ediyor ve takip ettiğimiz akımların, konuların, insanların ilgi alanlarının ve dünyayı dün cazip kılan her ne varsa bugün popülerliğini yitirdiğini ve sürekli bir biçimde değiştiğini ifade ediyor.
Akışkan dünyada meydana gelen sürekli değişimlerin, insanlar üzerinde nasıl etkileri olduğu ve hayatlarımızın nasıl değiştiğini vurgulamakta ve eleştirmektedir.