İnsanoğlunun en çok korktuğu ve nefret ettiği belki de çok sevdiği duygulardan biri olan yalnızlık bu eserde en ince şekilde düşünülüp betimlenerek okuyucuya aktarılmış.
Kitap eksik kalan yanlarımıza usulca dokunuyor ve tamda işte o duygu dediğiniz anlara sahip oluyorsunuz.
Kitapta özellikle beğendiğim bölümlerden biri “Yalnızlar Rıhtımı” ydı. Ne hoş bir tabir değil mi? Şairane bir dille yalnızlar rıhtımına yanaşmış ve yanaşan herkese hitap eden cümleleri içinde barındırıyor. Ve ardından yalnızlığın acı olduğu kadar, bazı durumlarda değerli anlar da barındırdığını hatırlatıyor insana. Kabul... Yalnızlık nerden bakarsan bak insanın canını yakıyor. Ama bölüm sonunda olan şu söz:
“Sahte kalabalıkların olacağına kaliteli bir yalnızlığın olsun”
insanın içine işliyor.
