Kan Yemini biter bitmez Güz Cumuhriyeti'ne başladım, yazar da olayları önemli bir yerinde kesmiş olunca beklemek zordu. Bir fantastik seriyi daha bitirmiş oldum, hem güzel hem üzücü. Bu serinin büyü sistemi başta bana farklı ve ilgi çekici gelmişti, barut büyücüleri, imtiyazlılar, maharetliler, hepsi birbirinden farklı yeteneklere sahip ancak belli noktalarda da benzer özelliklere sahip. Ve de tanrılar var, seride de gördüğümüz ve soru işareti dolu tanrılar.. Seride baştan beri bir çok soru işareti var, özellikle de büyü yeteneği ile ilgili soru işaretleri, ben bunların son kitapta artık aydınlanacağını düşünüyordum ki çok yanıldım. Yazar neredeyse hiçbir şeyi açıklamadan seriyi bitirdi ve seri gözümde bir tık geri düştü. Yazar aklına gelen fikirleri kullanmış da mantık çerçevesine oturtmaya üşenmiş gibi bir düşünceye sahip oldum. Çoğu fantastik seride yeteneklerin nereden geldiğini, neye dayadığını öğreniriz, en azından iyi olanlarında ancak bu seride bunların hepsi havada kaldı. Yazar ilk iki kitabı olaylar ve karakterler açsından güzel kurgulamış olsa da son kitapta hem tekrara düştü hem de gereksiz gördüğüm bir çok hamleye yer verdi, birazdan spoiler kısmında değineceğim bunlara. Güz Cumhuriyeti'ni okudum ama hiç sevemedim diyebilirim, yazar bir dünya soru işareti bırakıp, sonunu da aceleye getirerek seriye son verdi, kitabı bitirdiğimde bittiğini anlamadım ilk anda. Tatmin edici bir son kitap olamadı ne yazık ki. McClellan, Sanderson gibi bir edebiyat harikasının öğrencisi ama yeterince feyz alamamış ondan, bulduğu fikir ve hikaye çok güzeldi, daha bir kaç kitap çok rahat bu seriyi ilerletebilir ve harikalar çıkarabilirdi ancak o seriye yazık etmiş. Seriyi seviyorum ve bu beni çok üzdü. !!Spoiler!! İlk kitabı çok net hatırlamıyorum ama orada bu bilgilerin olduğunu anımsamıyorum; imtiyazlılar, barut büyücüleri, maharetliler nasıl oluşuyor ve ortak noktaları ne? Tanrılar ilk ve en güçlü imtiyazlılar ise "başka" ve büyü nasıl oluştu? Ve en anlamsız bulduğum noktalardan biri de neden sadece barut büyücüleri var? Baruttan başka şeylerle de insan büyü yapabilmeliydi gibi geliyor. Ka-Poel'in gücü ve onun büyüsü ise tamamen muamma kaldı, en çok onun açıklanmasını beklesem de yazar geçiştirip bıraktı. Seride en gereksiz bulduğum büyücü ise Nila oldu, o neden imtiyazlı çıktı, şimdiye kadar nasıl anlamadı, sonuçta eldivensiz büyü yapabiliyor ve kaç kez tehlike geçirdi ve bütün kitap boyunca onun neden bu kadar eşsiz olduğunu yazarın açıklamasını bekledim ancak yazar tek kelime açıklamadan bitirdi seriyi. Yazarların en büyük hatalarından biri serideki tüm karakterleri çok önemli ve çok güçlü, eşsiz ilan etmeleri ki bu durumda o önemin değersizleşmesine yol açıyor, McClellan da ne yazık ki bu hataya düşmüş. Kitabın en büyük sorunu büyü yeteneklerinin kökenini açıklayamaması oldu, kitabın diğer eksikliğide kendi kültüründen yoksun olması, kişiliksiz bir seri oldu bu yönden. Ortaya çıkan son tanrıyı ise hiç anlamadım, siyasi oyunlara girdi, yıllarca Adopest'te yaşamış falan filan. Dünyayı ele geçirmek isteyen ve sınırsız güce sahip bir tanrı için çok basit hamleler gibi duruyor, sonuçta bu dünyanın kalan kısmı da var ancak adam o tarafa hiç bulaşmamış ya da yazar es geçmiş, saçma geldi. !!Spoiler Bitti!! Barut Büyücüsü Üçlemesi'ni sevdim, iyi bir fantastik seri olmak için çok uygun bir zemine sahip olsa da yazar yeterince iyi değerlendirememiş. Bu kitaba aslında 2 vermek istiyordum güzelim seriyi ileriye taşıyamadığı için ancak seriyi sevdim bir kere 3 veriyorum. Serinin ara kitapları var, 1 ve 2. kitap arasında merak etsem de Türkiye'de çıkmaz muhtemelen. Kitapların arasında iki yıl falan olsa da yazar iyice düşünüp aceleye getimeseymiş keşke. Fazla uzattım ama sevdiğim bir seriydi, konuşmak hakkım. :D Her neyse, fantastik kurgu severler için iyi ancak yer yer yetersiz bir seri yine de bu türü seviyorsanız es geçmeyin derim, beklentinizi düşürün ama okuyun.

Güz CumhuriyetiBrian McClellan · İthaki Yayınları · 2018112 okunma

·

100 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.