Kitap okumak inceltiyor ruhu . Bundandır belki de okudukça yalnızlaşmamız daha doğrusu yalnızlığımızın farkına varışımız.. Güray Süngü bu farkındalığı karakterlerinde yaşatmış , onlarla birlikte acının kaynağını aramış romanında. Ararken hayatları farklı duyguları aynı 2 adamın hikayesi çevresinde dolaşmış. Anla(t)maya çalıştıkları büyük, derin ve ağır hisler altında ezilen 2 adam. Ağır aksak adımlarla ilerliyoruz hayatta , yönümüzü yolumuzu bulmaya çabalıyoruz. Aslında bunu herkes yapıyor ama bu özellik sadece bizde var gibi geliyor . İşte Güray Süngü bunun böyle olmadığını anlatmaya çalışıyor belki de bize . İçten tavrı, cümlelerin muntazam olmayışı aksine çoğu zaman aklı karışık biri ağzından çıkar gibi yazılışı beni kitaba daha da bağladı. Sadece bazı yerlerde gereksiz uzadığını düşünüyorum . Ama tabi yazar kendini uzuun uzun ifade etmek istediyse bize laf söylemek düşmez :)

Kış BahçesiGüray Süngü · Okur Kitaplığı · 2011642 okunma

·

45 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.