Duygusal bulaşma, bebeklerin ve küçük çocukların ihtiyaçlarını dile getirme biçimidir. Bakıcıları neyin yanlış olduğunu bulana ve düzeltene kadar ağlarlar ve ortalığı velveleye verirler. Bebekken onunla ilgilenen kişiye geçen duygusal bulaşma, bakıcıyı çocuğu sakinleştirmek için gerekli olan her şeyi yapmaya teşvik eder.
Duygusal olarak olgunlaşmayan yetişkinler de duygularını aynı İlkel şekilde ifade eder. Bir ebeveyn olarak sıkıldıklarında hem çocuklarını hem de çevresindeki insanları üzerler ve böylece kendilerini iyi hissetmek için başkalarının her şeyi yapmaya istekli olduğu sonucuna varırlar. Bu rol değişiminde, çocuk ebeveyninin sıkıntısının kendine bulaştığını farkeder ve kendisini anne babasını daha iyi hissettirmek için sorumlu tutar. Bununla birlikte, üzgün bir ebeveyn kendi duygularını anlamaya çalışmıyorsa hiçbirşey çözülmez. Böylece, üzücü duygular başkalarına bulaşır ve herkes meselenin gerçekten ne olduğunu anlamadan tepki verir.
Sayfa 80 - Sola UnitasKitabı okudu
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.