Bir kitap kurdundan öğrendiğim kadarıyla Ercan y Yılmaz adlı yazarla aynı kişi olan İsahag'ın bu öykü kitabı bana, eşyaları konuşturması nedeniyle rahmetli Uğur Özakıncı'yı hatırlattı. Fakat U.Özakıncı'dan farklı olarak daha fantastik ve absürt durumları anlatmış. İçinde bolca mizah olsa da hüzünlü bir adam. İlk öyküsü bir kadın olarak beni çok üzdü, rahatsız etti. Sanırım yazarın amacı da buydu. Öykülerinin bazılarını anlamak ta zorluk çeksem de genelde yalın, anlaşılır bir yazımı ve biraz sivri bir dili var. Hüzünlü giriş yaptığı öykülerini bile bir süre sonra gülmeceye dönüştürüyor. Yine de içinizde acı kalıyor. Ne kadar gülmece sosu kullansa da, absürtlükler yapsa da Eskiciyan bende acılı , hüzünlü ve biraz romantik bir yazar olarak yeretti.