Size bilmediğiniz bir şey söyleyeceğim. Yıl 1971 Tutunamayanlar yayımlanma çabaları eşliğinde katledildi tozlu raflarda. Sevin olmasaydı o da olmazdı. 1973 TRT roman ödülünü aldıktan sonra bile beğenilmedi. Postmodernizm edebiyatta kan ağlamaya başladı. Hiç bir zaman hakettiği ilgiyi göremeyen Tutunamayanlar İletişim yayınları tarafından ilk kez 1984’te basıldığında Oğuz Atay öleli yaklaşık 5 yıl olmuştu. Son cümlesi “sevinmeyin daha ölmedim” olan dahiyane yazarımız maalesef öldükten sonra herkesin diline dolanıp prim olarak kullanıldı. Bakın günümüz yazarlarına herkesin dilin de dolaşıyor ya da dizilere herkes ondan bahsediyor . Peki bunca şeye rağmen bunu okuyanlara tek sorum var. Gerçekten Tutunamayanlar size göre ne? (Ayraç kullanmadan Olric diye sığındığım kitabın sayfalarından nasıl hızlı geçtiniz)

TutunamayanlarOğuz Atay · İletişim Yayınları · 202062,2bin okunma

·

1 görüntüleme

Gamze Tigis

@egedelisi ·

6yıl

Hızlı geçememiş, bir cümlede saatlerce kendimi ararken kaybolmuş, üç kez kitabı yarım bırakmış biri olarak; kitap için biraz yaşa ve çokça sakinliğe ihtiyaç olduğunu düşünüyorum. Yarım bırakmış biri olarak söylüyorum: Tutunamayanlar benim için, “Tutunacak bir dal, kendimi aramak ve sonrasında yeniden kaybolmaktı.” Kendimi bulduğum gün kitabı tamamlamış olacağım sanırım...

Fatih Kaygısız

@Seyhi_olmayan ·

6yıl

Kitabı tamamlamak için kendini bulma. Yazar sana sesleniyor zaten. “sevgili okurum ben burdayım sen nerdesin” diye. İçini fazlasıyla döküp 724 sayfa düşünceden bahsediyorum. Olric’ten başka tutunacak birini bulamadığı için “senden başka kimse yok” diyor. Kitabı bitirdiğinde kendini bulacaksın.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fatih Kaygısız