Ö. S. A.: "Biraz Farkındalık!": Biraz Farkındalık! Biraz zaman ayırıp da okursanız sevinirim sayın okurlar. Biliyorum, burada siyasete karşısınız falan ama önemli. TARİH TEKERRÜRDEN İBARETTİR! Bu sözü defalarca kez okuyun. Bir daha. Bir daha. Ve bir daha. Şimdi size bir şeyler anlatayım; Biliyorsunuz benim Führer'e olan sevgimi, aşkımı. Hitler dediniz mi benim için akan sular durur....

Biraz zaman ayırıp da okursanız sevinirim sayın okurlar. Biliyorum, burada siyasete karşısınız falan ama önemli. TARİH TEKERRÜRDEN İBARETTİR! Bu sözü defalarca kez okuyun. Bir daha. Bir daha. Ve bir daha. Şimdi size bir şeyler anlatayım; Biliyorsunuz benim Führer'e olan sevgimi, aşkımı. Hitler dediniz mi benim için akan sular durur. İyidir, hoştur Führer ama bir şeyi de göz ardı etmemek, realist olmak lazım. Hitler ve planları büyük bir hezimete uğradı. Tarihin en büyük mağlubiyetini aldı. Nasıl mı oldu? Gelin bir kronoloji yapalım... 20 Nisan 1989, Hitler dünyaya gözlerini açtı. Sert ve katı kuralları olan bir babanın oğlu olan Hitler, ressam olmak istiyordu. Hatta yaptığı birçok tablo vardır. Anne ve babası erken yaşta vefat edince, Viyana'ya taşındı. yahudi faşizmi, Nazist düşünceleri de burada filizlenmeye başladı. 1. Dünya Savaşı'nda orduya başvurdu, zayıf olduğu için alınmadı. Üstüne bir de dalga geçtiler, tabiri caizse "ASKERİ HAYATI BİTTİ ARTIK MUHTAR BİLE OLAMAZ*" dediler. Bu aralarda da olaylar oldu elbette ama biraz özet geçelim. Velhasılı kelâm Hitler hükümete sövmekten, "tehlikeli şiirler*" okumaktan tutuklandı. Ama ne gösterişli bir tutuklamaydı! Binlerce insan gözyaşı döktü, ağladı sızladı*. Sonra savunma yapmak için mahkemeye çıktı Führer. Öyle bir konuştu ki hakim dahi hepsi Hitler'i suçsuz buldu ve hapisten çıkartıldı*. Artık o bir vatan kahramanıydı! Gazeteler, radyolar onu ülkeyi kurtaracak olan adam olarak gösteriyor; teyzeler kızlarına istiyordu Hitler'i. Alman kısır günlerinde Hitler'in yakışıklılığı, "Millet Kıraathaneleri"nde Hitler'in ne kadar düzgün bir insan olduğu söyleniyordu. Hitler halkın sevgisini kazanmıştı. Aldığı olumlu tepkilerden sonra seçimlere girdi, kendi kurduğu Nasyonel Sosyalist Alman İşçi Partisi(NZDAP)'nden. Ne mi oldu? Oyların büyük çoğunluğu ile Başbakan oldu*! İşler burdan sonra kötü bir hâl almaya başladı zaten... İlk önce halka ekonomiyi düzelteceğine, doları düşüreceğine, Alman markının yanındaki altı sıfırı kaldıracağına, tüp ve ekmek sıralarının kalkacağına dair sözler verdi*. Tuttu da bu sözleri. Çünkü o yeni Almanya'nın güçlü Başbakanı idi ve "EYY AVRUPA! SEN KİMSİN YA!*" demesi yeterliydi. Vesaire vesaire... Cumhurbaşkanı oldu Führer(Kısa bir not düşelim; Führer kelimesinin Türkçe karşılığı "Milli Şef" veya "Reis" olarak gelir). Kendisine halk artık Führer diyordu! Führer yani Reis*! Uzun Adam(Hitler 1.70'in altındaydı)! Halk artık mutluydu. Çünkü başlarında yeni, güçlü, istikrarlı bir lider vardı. Halkı referanduma götürdü ve "Başkanlık" sistemini getirdi*. Bütün yetki tamamen kendisindeydi sonunda*! Afişler basılıyordu; Ein Volk(Tek Halk)! Ein Reich(Tek Devlet)! Ein Führer(Tek Lider)! Ein Ja(Millet için Evet)!* Die Straßen Adolf Hitler(Hitler'in -duble- yolları)!* Wir Grüßen Das Neue Deutschland(Yeni Almanya'yı Selâmlıyoruz)!* Gott Mit Uns(Tanrı Bizimle)!* Tanıdık değil mi bu sloganlar? Hitler sigara, alkol de kullanmıyordu. Hayvanseverdi. Fakir halka da yardım ediyordu. Hiç kötülük yoktu içinde... Sonra ne mi oldu? Devam edelim... Alman halkının sınırsız sevgisini ve saygısını kazanan Hitler, baktı ki onu kısıtlayacak bir şey kalmamış. Çalsa hak etti diyenler, sövse halkıydı diyenler çoğalmış. Başladı ülkeyi baba malı gibi kullanmaya... Önce kendisine karşı olan bütün muhalefet yayın organlarına sansür koymaya başladı*(FOX, Halk TV, Cumhuriyet-Sözcü Gazetesi gibi). Birçok ürüne vergi arttı ve daha fazla zam gelmeye başlandı.* Hatta işler öyle çığrından çıktı ki Hitler kendisine bağlı olan bir grup tarafından kendisine darbe yapılmış süsü verdi*. Bu "kontrollü" darbe olayından sonra 'Sinekkuşu'[(Röhm-Putsch) Uzun Bıçaklar Gecesi] isimli bir operasyon ile orduda kendisini sevmeyen ne kadar komutan, subay, er hepsini tutuklattı. Halkın sevgisi daha da artmıştı. Ne de olsa o darbeleri yenen bir lider olmuştu! Aynı yıllarda kendi meclisini bombalattı Führer*. Milletvekillerinin bazıları tutuklandı, bazıları da cinayete kurban gitti. Yeni ve Güçlü Almanya'nın karşısında artık Hitler'i sevmeyen hiçbir insan kalmamıştı*! Ne yazık ki işler hiç de planlandığı gibi gitmedi. Önce işsizlik çoğaldı*. Sonra rüşvet ve yolsuzluk arttı*. Hükümeti seven kişiler zengin olurken, halk her geçen gün fakirleşiyordu*. İş kazaları, tacizler-tecavüzler, cinayetler, kavgalar her geçen gün artıyordu*. Tabii bu arada da savaş devam ediyordu. Alman halkının gözünü kapatan Hitler yüzünden, halk, savaşta galip olduğunu zannediyordu*. Ta ki sovyetler Berlin'e girene dek. İşte o zaman insanlar ne halt ettiklerinin farkına varmışlardı. Bütün yetkiyi önce bir adama vermişlerdi, manevî bağlarını kullanan bu adama aşık olmuşlardı, "çalsa da hakkı zaten" demişlerdi, suçu hep "fetöye" atmışlardı*. Yani kendi kuyularını kendileri kazmışlardı. Sonuç; Almanya yenildi ve milyonlarca insan öldü, evsiz kaldı, şehirler bombalandı, ekonomi alt üst oldu, Almanya'nın güzel sokaklarında taş üstünde taş kalmadı. Bu Hitler'in değil, Alman halkının kendi suçuydu. Korkunç değil mi? Yıldız(*) koyduğum yerleri bir kez daha okur musunuz? Şu anki hükümete benzemiyor mu sizce? Biz de Erdoğan'ı bu kadar yüceltmedik mi? Peki bunun sonu da neden Almanya'dan farklı olsun? Almanlar savaşta da olsa bizden bin kat daha iyi durumdalardı. Biz bu halimizle neyimize güveniyoruz da rte'ye bu kadar ip bağlıyoruz? UYANIN ARKADAŞLAR! Tarih tekerrür etmeden, bir kez daha böyle bir yıkılışa sahne olmadan uyanın! 24 Haziran bizim için son şans, tünelden önceki son çıkış! Artık T A M A M deme vakti! Lütfen, elinizi vicdanınıza koyun ve düşünün; yıllardır şehit haberi görmeyen bu ülke şehit haberlerine alıştı. Alevî-Sünnî kardeş iken mezhep çatışmaları çoğaldı. Türkiye'de milyoner sayısı artmakla birlikte yüzbinlerce insan yoksullaştı. Eğitim sistemi yap-boza döndü. Ekonomi diye bir şey kalmadı. Beyefendi sarayında her gün milyonlarca lirayı çerez gibi yerken halk kuru soğana veda edecek duruma geldi. Yolsuzluk ve rüşvet aldı başını gitti. Memurlar atanamadı, gençler işsiz kaldı. Bilânço çok ağır çok! Buna dur diyecek olan yine sizlersiniz. Lâik, modern, gelişmiş, kardeşce yaşayan bir ülke hayâli gerçek olsun. 24 Haziran'da sandığa gidin ve yeter deyin bu diktatöre. YETER! Okuduğunuz için teşekkür ederim... Nice güzel, güneşli günler görmek dileğiyle... Sevgiyle, barışla, Atatürkle kalın!

··

84 görüntüleme