(Bu ara pek inceleme yazamıyorum. Kısaca kitabı merak edenlere bir inceleme yazayım.) Tavşan besleyene kılavuz ve özlem çekene kılavuz ikilemesiyle Uzak - Yakın serisinin ilk ikilemesiydi. Oruç Aruoba' nın farklı tarzı ve dili ön plana çıkıyor. Tavşan besleyen tasriyle aslında seveni sevileni anlatan ilk bölüm kısa. Ve bu serinin de başlangıcı. Benim gibi ters sırayla (önce Yakın sonra Uzak) okusanız da çok farketmiyor. Ben kitapta "tavşan besleyen" yerine "sevilen"i koydum hep. Ne tasvirler çıktı karşıma, ne yandım okurken...İçim" ayeş yakana kılavuz"a gitti-geldi. Özlem çeken ise özlem çekendi işte. Özlemek ve özlenmek arasındaki sürekli ilişki her aşamadan aktarılmıştı yine. Ölüm ve sevmek, özlem ve ayrılık hepsi bir kördüğüm yaptı beynimde... Sahi ben seni özlediğim için mi seviyorum? Yoksa sevdiğim için mi özlüyorum? Gitmesen bu kadar özler miydim? Ya da bu kadar özlemesem pat diye çıkar gelir miydin? Peki ya ölürsem, ancak o zaman mı özlersin brni? Ölüm var diyorum, gerçekten var. Ve ben seni özlüyorum. Amann, neyse...Olmadı bu inceleme.

UzakOruç Aruoba · Metis Yayıncılık · 20203,004 okunma

·

19 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Parende