Ben güneşi işaret ettim, onlar parmaklarıma baktılar.Ahh Halil Cibran...
Seninle tanışabilmek için yüzyıllar önce yaşamayı dilerdim.
Sadece kum ve köpük değil bütün eserlerini okudum ve bıkmadan yine yine okuyorum.
Yazarın insan ruhuna dokunan, bakıp da göremediklerimizi, görüp de anlayamadıklarımızı anlatan samimi bir tarafı var, sanki bizden biri gibi.
"Hayat dairesinde kararsızca dalgalanan bir zerreymişim gibi gelirdi daha dün.
Oysa bu gün biliyorum ki, o dairenin ben kendisiyim."