Nur, bir yâ harfi gibi bükmüş belini,yatıyordu. Bütün ölü çocuklar ölmeden önce yâ harfi biçiminde kıvrılıp yatar, yâ harfinin bana dair alfabede yeri vardı. Uzandım baş ucuna. Beyaz yastığında, ağzının tam yanında küçücük elinin ayası kadar bir kan lekesi,kan pıhtısından yaratılmış olsa da, bir çocuğa en az yakışan şey yine kandı.
Sayfa 244Kitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.