Karakterimiz Bay İvanoviç başlangıçta normal bir devlet memuru gibi çalışıyor. Yaptığı işten, işyerindeki diğer insanlardan bahsediyor. Sonra kitaba bir kadın dahil oluyor. Bay İvanoviç'in erişemeyeceği statüde olan bir kadın bu. İşin içine bu statü farkı girince öykünün rengi belli olmaya başlıyor. Öykü biraz ilerleyince iki de köpek dahil oluyor. Ama bunlar bizim Bay İvanoviç'e göre öyle normal köpekler değil; bunlar konuşup mektup falan da yazabiliyorlar. Şimdi asıl mevzu şu: Sınıf ayrımı ve bürokrasinin acımasızlığı. Şöyle ki; bizim Bay İvanoviç biraz ezik psikolojisine sahip birisi. Kendisinden üst statüde yer alan insanları sürekli aşağılamaya çalışıyor. Kendisinden pek farkları olmadığını dile getirip daha üst kademedelerse ne olmuş yaniye benzer ifadeler kullanıyor. Ancak buna rağmen eğer o da onlar gibi üst statüde yer almış olsa, yani güce ve paraya sahip olsa, daha alt statüdekilere yapacağı zulümlerden bahsetmeyi de es geçmiyor. Ya da kendini ne kadar çok öveceğine dair hayaller kurmaktan... E hal böyle olunca bir süre sonra kendisinin de yüksek kesimden olduğuna ilişkin şizofrenik düşünceler gelişmeye başlıyor Bay İvanoviç'te. Keskin sınıf ayrımının olumsuz ve kısıtlayıcı yanlarını, nasıl da kılıflar bularak kendi lehine çevirmeye çalıştığını görüyoruz. Ancak bu gerçek olmayan düşünceler öyle büyük bir yıkım yaratır ki bu kişinin beyninde, İspanya ile Çin'in aynı ülke olduğundan, ayın çok kırılgan olup dünyada tamir edildiğine kadar varan değişik düşünceleri vardır. Ya da burunlarımızı göremeyişimizin asıl sebebinin burunlarımızın ayda olmasından kaynaklandığına dair olan inancı gibi :) Okudukça eğlenceli bir hal alan ama gerçekten trajikomik bir hikâye.

Bir Delinin Hatıra Defteri - Palto - BurunNikolay Gogol · Koridor Yayıncılık · 201755,4bin okunma

··

8 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.