Her gün yüzlerce insanın katledilmesinin , aç bırakılmasınin ekranlarda gösterilmesi , hüznümüzü törpülemiş ve bizi duyarsız birer makine haline getirmiştir . Zaten neslimiz ve yeni neslimiz ekran başında durarak , insandan çok ekranla ilgilenerek ona ilgi ve ihtimam göstererek gittikçe sanallaşmakta . Ben sanalsam ölenler de sanal , ben sanalsam açlığın ne önemi var ! Ruhları sanallaşanların vicdanları da sanallaşmış. Sanal bir dünyada hakikati aramak, hakikat olmak zor.