Son karsambacım da elimde eriyor şimdi.. Birkaç kilometre sonra kırmızı bir çizgi geçecek yaşadığım ilin üzerinden.. Ben Dağ gibi bir Adamın arka koltuğunda, başımı cama dayamış, gün batımını seyrediyorum.. Hızla akıp gidiyor zemin altımızda.. Ne tuhaf diyorum.. Her şey gerilerde kalıyor.. Anılar, insanlar, sözler.. Taşlara bakıyorum, yeşermişler.. Taşta yeşeren fidana, fidanın yeşerdiği taşa hayran oluyor gönlüm.. Ben bir fidandım diyorum, taşta da yeşerirdim elbet.. Sonra zanlarım geliyor aklıma.. Cam'ı diyorum taş zannetmişsin sen, avuçlarımdaki kanı görünce.. Bir tünele giriyorum bu defa yolun sonunu bekliyorum. Karanlık sen ne uzun sürüyorsun böyle, hadi ! dağıl artık, diyorum.. Yol ilerledikçe ikna olmuşluğum artıyor.. Her yeni karşısında heyecana kapılan acziyetin kekremsi kokusu geliyor burnuma bu defa. Ya da yakınlarda bir tarlayı yakıyorlar.. Son telefon görüşmem de tüm sözcüklerimi tutuşturan kıvılcımı anımsıyorum. İnsanın bazı bildikleri diyorum ne ağır yük.. Küçük kardeşimi düşünüyorum. Çikolata yemek yasak ona.. Alerjisi var diye.. Ona zarar veriyor diye.. Geçenlerde çekmeceden aldığı çikolatayı yediğini ağzının kenarında kalan kahverengi lekeler ele veriyorken, yemediğini söylemesine benziyor insanların çoğu cümleleri.. Lekeleri görmeme rağmen ses etmiyorum.. Elimi ağzının kenarına götürüyorum, siliyorum.. Aslında hep bunu yapıyorum ben.. Bugün bu şehri geride bırakırken, iknâ oluyorum. Bazı insanların değişmeyeceğine.. Yiğidin er meydanına çıkamadan öldüğüne.. Ve kimsenin bir başkasının yanında olmadığına.. İkna oluyorum.. Veda Şiiriyle Aşk Risalesini bir kitapta tutan Şaire hak veriyorum. Senin diyorum, asıl yazdıkların ya siyah bir poşetle sokağa bıraktıkların ya da mürekkep olup suda akıttıkların.. Çünkü sen de ikna olmuşsun diyorum.. Ve Kırmızı bir çizgi, Gelip geçiyor her şeyin üzerinden.. .👋
.30.06.2018
·
1 görüntüleme
Ben Arapça bilmiyorum 😕bana öğretmedin Betül Kevser 🙄
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.