Son karsambacım da elimde eriyor şimdi.. Birkaç kilometre sonra kırmızı bir çizgi geçecek yaşadığım ilin üzerinden.. Ben Dağ gibi bir Adamın arka koltuğunda, başımı cama dayamış, gün batımını seyrediyorum.. Hızla akıp gidiyor zemin altımızda.. Ne tuhaf diyorum.. Her şey gerilerde kalıyor.. Anılar, insanlar, sözler.. Taşlara bakıyorum,