Kitabı bitirir bitirmez, bu duyguyu ilk haliyle sizlerle paylaşmak istedim. Leyla ile Mecnun dizisi benim büyük bir hevesle baştan sona kadar izlediğim ilk ve son diziydi. Bitince büyük bir boşluk yaşamıştım. Büyük bir zaafım vardı... Kitaba gelecek olursak; kitap hiç bitmesin istedim. Az az okumaya çalışsam da bitti. Her güzel şeyin sonu vardır derler ve bu da bitti... Mecnun'un Leyla'sından vazgeçmemesi, Leyla ölmesin diye elinden geleni yapması. Uzay mekiği yapıp başka gezegene gitmeyi düşünen Mecnun ve bunu Leylaya söylediğinde Leyla'nın ben gelemem her şeyi biliyorum, benim ölmem gerek demesi. Ve her şeyi hayali ile başaran Mecnun'un hikayesi. İsmail Abi' nin sırf babası beni bekle, ben sana bir gemiden el sallayağacağım, geleceğim dediği için her gün babasını beklemesi ve o geminin bir gün geleceğine inanması, umudunu kaybetmemesi.. Yavuz'un sevdiği için hırsızlık yapması, sevdiği kız gözlerini açsın diye hırsızlık yapıp parayı denkleştirmesi ve Zeynep'in tam gözü açıldığında Yavuz'un ölmesi. Evet daha nice şeyler anlatmak isterdim. Kitabı okurken başlarda eğlensem de sonu çok duygusaldı neredeyse ağlayacaktım. Ama beni etkileyen hep İsmail Abi olmuştur. Çünkü umudunu kaybetmiyor ne olursa olsun "o gemi bir gün gelecek" diyor. Kitabı mutlaka okumanızı tavsiye ederim eğer dizisini de izlemediyseniz onu da izleyiniz. Sevgi, umut, hayaller ile kalın...