Edita Morris'i ilk defa okudum ve bu iki öyküsünü çok beğendim. Özellikle "Açlık" mükemmel bir hikaye. Çok saf, çok temiz bir Jamaikalı siyahi kızın eski patronuna yazdığı mektuplardan oluşan bir öykü. Annesi ölürken çöplükte doğum yapan ve yanındakilere hemen oradaki Coca Cola'yı gösteren ve bu nedenle Coco adını olarak alan yoksul çocuk... Kitabın dili ufak bir çocuğun ağzından çıkmış gibi. Yoksulluk nedeni ile aç kalan yerli halkın ızdırabını mükemmel anlatıyor. Beyazların refahı ve siyahların yoksulluğunun yanı sıra çok güzel metaforlar var. Benim en hoşuma giden metafor . Coca'nın bir başkası için yapılmış ve ağzına büyük gelen dişlerinin onu hep gülüyor gibi göstermesi . Ve zaman zaman "ben gülmedim dişlerim güldü ,içimden" demesi. İkinci öykü ise " O Mutlu Gün'de" dünyanın sonu gelmiş ve insanlar açlıktan ölüyorlar. Öykü çok karamsar ve çok abartılı ancak yine de yazarın dili hikayeyi kolayca okumanızı sağlıyor. Konu bir öğretmen ve açlıktan ölmek üzere olan tek çocuklu bir ailenin dramı.. Ben, Edita Morris'in tarzını beğendim ve muhakkak bir başka kitabını okumayı düşünüyorum.

Nasıl mısın İyi misin?Edita Morris · Remzi Kitabevi · 199932 okunma

·

44 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

CEM AKDAG