Kalpler parçalandığı, ruhlar ümitsizliğe düştüğü zaman, geçmişin karanlıkları içinden, vaktiyle insanın acı ve endişelerini, sefaletini, fikri esaret ve baskılarını önlemeyi başaranlar tekrar ortaya çıkarlar, ümitsizlere gözlerini çevirirler ve onlara ebedi ellerini uzatırlar, işte bu elleri tutmaktan utanan milletlerin vay haline!
Sayfa 438Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.