Bu kitabı ilk kez 23 yaşında okumuştum. Ve hiçbir şey anlamamıştım. 5 sene sonra bı buhran sonrası tekrar aldım elime.. Bu kadar övülen bir kitaba bir daha bakayim,dedim. Her gece yatmadan 1-2 sayfa okuya okuya,sindire sindire bitti kitap. Kalemle cizerim tüm kitaplarimi. Ve kimsenin kitabını değil kendi kitabımı okurum. Ad/soyad/tarih/yer kısmını da eklerim ki ilk sayfaya yaşanmışlıklarm hatrimda kalsın. O kitabı nasıl bir ruh haliyle okuduğumu anımsamak isterim. İlerleyip ilerlemedigimi görebilmek için hayatta.. Neyse;) Ciz ciz bitmiyor. Her satirinda "yuh!","bu neee!","brüşch","vayyyy anasını",vs...(argo tabirleri severim,içimden de hep kufrederim. Küfretmek bilimsel açıdan ispatlanmış kendini rahatlatma metoduymus..) dedim dedim durdum. Bitti kitap.. Ama her 5yilda bir tekrar tekrar okumayı düşünüyorum. Başucu kitabım hep Kur'an'dir. Ama "Tanrı öldü." diyen Nietzsche abimiz olmadan da yapamıyorum. Umarım diğer tarafta barismislardir..;) İyi okumalar...
