Kimdir, nerededir bu sokak tanrısı; yarım kalmış, katledilmiş, soğuktan donmuş, ağzı çarpılmış, teni solmuş insanların gelmesini bekleyerek gizli köşelere süzülen gece yürüyüşçüsü. Gerçek yalnızlığı, kararına varılmış, sessiz, sözsüz, bakışsız yalnızlığı tanımak için kentin labirentlerinde kaybolmak, saklanmak, yürümek, bir hapishanenin pis duvarlarından ibaret, sefil bir otele gitmek gerek diyecek mi? Duvarlar… İçinde her şeyin yokluğa karıştığı bir tarihin küçük bir zaman diliminin zor bir geçiş olduğunu mu söyleyecek, yoksa her birimize bir çölün girişine doğru kaçıp birbirimizi doğru yürümeye başlamamızı mı emredecek; kafamızda bir kişiye, tek bir kişiye rastlama düşüncesiyle, yüzünü görmek için aşılacak boşluk, o kişinin yüzünün ta kendisi mi olacak? Çünkü bir hayalle doldurmak. Tek bir hayalle
Sayfa 149Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.