Elizabeth Fıtzgerald’a bütün kalbini vermişti ve kadının ihanetini asla unutmayacaktı. İlk baştaki kadar yaralı değildi ama yaranın izi kalmıştı ve durmadan sızlıyor, yanıyor, onu rahatsız ediyordu. Bir süre önce çareyi, öfkeye sığınmakta bulmuştu. Çünkü acı çekmekten daha katlanılabilir bir duyguydu. Artık acı çekmek yerine içinden öfkeleniyordu.
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.