Dört öykü ve yazar ile yapılan bir söyleşiden oluşuyor ‘25 Ağustos 1983 ve Diğer Öyküler’.Söyleşiyi okuduktan sonra daha da anlam kazandı kitaptaki öyküler.Borges’in yaşamı ilham alınacak pek çok ayrıntı barındırıyor ve bu ayrıntılar diline de yansıyor.
Özellikle ‘yorgun bir adamın ütopyası’ kısa olmasına rağmen fazlasıyla düşündürüyor.Paracelsus’un Gülü ise sonuyla okurun yüzünde bir gülümseme bırakıyor.
Bir de alıntı:
“Karanlık körlükle eş anlamlı değil,karanlık yalnızlığın bir şekli.”
