Dmitri Fyodoroviç;
Niçin bugünlerde hep bu haldeyim? Çünkü yalnız sana her şeyi söyleyeceğim, çünkü böyle olması gerekiyor, çünkü sana ihtiyacım var, çünkü yalnız gökten tepetakla yere yuvarlayacağım, çünkü yarın hayatım bitip yeniden başlayacak... Hiç düşünde bir dağın tepesinden uçuruma yuvarlanır gibi oldun mu? İşte ben şimdi aynı durumdayım, uykuda değil, gerçekten düşüyorum... Hem korkmuyorum da, sen de korkma. Daha doğrusu korkuyorum, ama tatlı bir duygu bu. Tatlı da değil, bir çoşkunluk... Adam sen de, ne olursa olsun, vız gelir bana! Kuvvetli ruh, zayıf ruh, kadın ruhu ne olursa olsun! Şu doğaya bak: Güneşin bolluğuna, göğün berraklığına dikkat et, ağaçların yaprakları yemyeşil, hâlâ yaz gibi... Saat dörde geliyor, her yanda sessizlik! Sen nereye gidiyorsun?
Sayfa 134
··
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.