En nihayetinde, bir insansın...
Ne bir damla su, ne yıkılmaz duvarsın...
Zoraki bir gülüş, bastırılmış isyansın...
En nihayetinde, bir insansın...
Düne küskün, yarına düşkünsün...
Zararsın, kendinden eksik, ziyansın...
En nihayetinde, bir insansın...
Merhametin de övünüp, kibirinde kavrulansın...
Baştan ayağa, hüsransın...