Çıkmaz sokakta beynim,
Hem solum zebani hem sağım.
Herkes fermanın bekçisi;
Kırılsada kalemim sürülsem gönlüne,
Ya da en ıssız mahzenlere.
Kırılmış sanki hülyalarımn kanatları,
Uçamıyorum artk.
Hem göremiyorum da.
Puslu sanki damarlarn!
Kayboluyorum kalbine varamadan.
Karanlk duvarlar basıyor bağrına beni.
Hapsoldum onlara.
Sustum.
Ve girdim sarsılmaz duvarlarn altına,
Artk uçamıyorum..