“Neyse ki içeriye adım atar atmaz ciğerlerime dolan kağıt, mürekkep karışımı koku bu sevimsiz girişi unutturacak kadar yoğun. İnsanın burnunu tıkıyor, genzini acı bir tatla dolduruyor ama verdiği duygu buna değer. Her yutkunmamda onlara kitabın hülasasından oluşan devasa kütlenin bir kısmını gövdeye indiriyorum. Keşke okumak, bilmek bu kadar kolay olsaydı. Yer bitirirdik dünyada kağıda geçmiş ne varsa.”
Sayfa 115
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.