“Bir İngiliz lise öğrencisi 16. yüzyılda yaşamış Shakspeare’in eserlerini okuyup anlar, tefekkür eder. Bir Fransız talebe 19. asırda yaşamış , eserler vermiş Victor Hugo‘ yu okuyup anlayabilir. Maalesef nedendir ki , bir Anadolu çocuğu 16. yüzyılda yaşamış Fuzûlî’yi okuyamaz , okusa da anlamaz. Hatta 20. asırda yaşamış Mehmet Âkif'in Safahat’ını orjinalinden okuyamaz. Latin harflerine çevrilmiş eserlerini sözlük kullanmadan anlayamaz. Bunun pek çok sebebi var lakin en önemli sebebi nesiller arasında köprü olan kelimelerimize yabancılaşmamız...”.
(Osmanlıca Eğitim ve Kültür Dergisi / Sayı 35/ Sayfa 20 )
··
16 görüntüleme
Her şeye iyi diyen nesil, Fuzuli'nin aşağıda yer alan güzelim gazelini anlayamıyor maalesef.
1.Beni candan usandırdı cefâdan yâr usanmaz mı
Felekler yandı âhımdan murâdım şem'i yanmaz mı
2.Kamu bîmârına cânân devâ-yı derd ider ihsân
Niçin kılmaz bana dermân meni bîmâr[ı] sanmaz mı
3.Şeb-i hicrân yanar cânım döker kan çeşm-i giryânım
Uyarır halkı efgânım kara bahtım uyanmaz mı
4.Gül-i ruhsârına karşu gözümden kanlı akar su
Habîbüm fasl-ı güldür bu akar sular bulanmaz mı
5.Gamım pinhân dutardım ben dediler yâre kıl rûşen
Desem ol bî-vefâ bilmen inanır mı inanmaz mı
6.Değildim ben sana mâil sen ettin aklımı zâil
Bana ta'n eyleyen gafil seni görgeç utanmaz mı
7.Fuzûlî rind-i şeydâdır hemîşe halka rüsvâdır
Sorun kim bu ne sevdâdır bu sevdâdan usanmaz mı
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.