Halil Cibran'ın okuduğum ilk ve bildiğim kadarıyla en bilinen kitabı. Kitabı çok sevdim ve herkese gönül rahatlığıyla tavsiye edebilirim. Kitabın içinde aşka, dostluğa, özgürlüğe, sevinç ve kedere, dine, ölüme, kendini bilmeye ve daha birçoklarına dair nasihat sayılabilecek düzeyde kısa bölümler var. Betimlemeler, anlatım şekli çok güzel ve yerinde. Hem kısa, hem öz, hem düşündürücü. Kitaptan bir sürü alıntı aldım ve paylaştım, ki paylaştığım kadar da daha paylaşmadığım güzel cümleler çıkar bu güzel kitaptan. Daha ne diyebilirim çok güzel öğütler içeriyor, kişisel gelişim yönünden faydalı sayılabilir. Kesinlikle yeniden okunabilir ya da açıp açıp beğenilen kısımlara yeniden bakılabilir. Halil Cibran okumaya devam etmek isterim, öneriniz varsa eğer belirtirseniz sevinirim :)
