Bir yandan da hırıltı çıkararak nefes alıyordu, acı çektiği belliydi. “Çok fena ateşim var,” dedi, “beter durumdayım. Seni tembihliyorum bak. Aritmetiğe, problemlere çalış. İlk defasında çıkmıyor mu? Dinlen, sonra yeni baştan dene. Böyle böyle devam et, ama bunu sakince yap, kendini bunaltma, çok yıpratma. Haydi git şimdi. Annene selamlarımı ilet. Bu merdivenleri tekrardan çıkma, bir dahaki sefere okulda görüşeceğiz. Ola ki görüşmeyecek olursak, seni sevmiş olan üçüncü sınıf öğretmenini arada sırada anıver.”
Bu sözlerin üstüne ağlamaklı oldum. “Başını eğ,” dedi. Ben başımı ona doğru eğdim ve beni saçımdan öptü. Sonra bana: “Git artık,” dedi ve yüzünü duvara çevirdi. Merdivenlerden aşağı uçarak indim, çünkü anneme sanlmaya ihtiyacım vardı.
Sayfa 152Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.