Sayılı birkaç yazar dışında psikoloji veya psikiyatri bilimlerine dair konuları içeren kitaplar bir yığın teoriyle donatılmış, somutluktan uzak, soğuk ve akılcı çizgiden sıyrılamamış halde olur. Bu, o bilim dalına ait gelişmeler için kuşkusuz ki oldukça gereklidir fakat o bilim dalına ait alanlarda çalışanların, hatta çalışsın veya çalışmasın insanı, temelde kendini anlamak isteyenlerin bu zenginliklerden mahrum kalması demek değil midir? Irvin Yalom'un şimdiye kadar okuduğum 2. kitabı ve yine aynı akıcılık, yine aynı somutlaştırabilme harikası. Kitap, alanında başarılı Dr. Breur'un oldukça çekici ve gizemli bir kadının Alman felsefesinin geleceği olan arkadaşının ümitsizliği için yardım çağrısında bulunması, Dr Breur'un bu çağrıyı kabul etmesi ve ünlü filozof Nietzche ile aralarında başlayan karmaşık, zaman zaman güç mücadelesine dönüşen, hasta-doktor rollerinin sıklıkla değiştiğini anlatan bir psikoterapi öyküsü. Tarihsel gerçeklikler ve kişilikler romana o kadar ustaca damıtılmış ki hayranlık duymamak mümkün değil. Dr. Breur ve Nietzche bu süreçte birbirlerine yardım ettiklerini sanırken aslında kendi psikolojik travmalarını da nasıl iyileştirebileceklerini, travmalarının temel sebeplerini buluyorlar. Nietzche'nin yaşamına, felsefesine ve yalnızlığının hakikati bulma yolundaki en büyük yardımcısı olduğuna tanık oluyoruz. Kitap gerçekten okunası, defalarca, yeniden okunası...

Nietzsche AğladığındaIrvin D. Yalom · Ayrıntı Yayınları · 202352,3bin okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hasret Eken