Teknoloji toplumu içinde yaşayan, zamanının verimli kısımlarında üreten, üretmeyen zamanında da tüketen ve benliğinden arındırılmış olan insanın varoluşu için hala umut olduğunu kanıtlıyor bu eserinde, Fromm.
Günümüzde yaşanan kimlik krizlerinden, temelde insanoğlunun giderek yabancılaşmasından ve maddeleşmeden kaynaklanan insanoğlunun zevkleri başta olmak üzere duygularının ve algılarının metalaştırılmasından kurtulmak için ve teknoloji toplumunun insancıl bir topluma dönüştürülmesi yolunda yolunda hala gerçek bir umut var. Burada kimsenin temel bir yükümlülüğü yok ama kendimiz başta olmak üzere insanın [makinadan ziyade] insana dönüşümünden kaçmaya hakkımız da yok.
Kendi benliğimizi insanca yaşamanız ve ihtiyaçtan fazlasında gözünüzün olmaması dileğiyle...
