“Birkaç asır önce, Li Yu Çen tam tersten bir Çin yarattı. Aynadaki Çiçekler adlı romanına konu olan ülkenin yönetimi kadınların elindeydi.
Kurgulanan dünyada, kadınlar erkeklerin, erkekler de kadınların yerindeydi. Kadınların hoşuna gitmeye mahkum edilmiş erkeklerin çok çeşitli hizmetkârlıkları yerine getirmeleri gerekiyordu. Diğer aşağılanmaların yanı sıra, ayaklarının köreltilmesine de razı olmak zorundaydılar.
Bu imkânsız olasılığı hiç kimse ciddiye almadı ve erkekler kadınların ayaklarını, onları keçi ayağı gibi bir şeye dönüştürecek şekilde, sıkıştırmayı sürdürdüler.
Bin yıldan fazla bir süre boyunca, yirminci yüzyıla girene dek, güzellik normları kadın ayağının büyümesini yasakladı. Külkedisi- nin ilk versiyonu Dokuzuncu Yüzyılda, ufak kadın ayağına yönelik erkek saplantısının edebi şekle büründüğü Çin’de yazıldı; kızların ayaklarını çocukluktan itibaren sımsıkı sarma geleneği de, üç aşağı beş yukarı o dönemde başladı.
Ve bu sadece estetik ideale ulaşma düşüncesiyle yapılmıyordu. Ayrıca bağlanan ayaklar kadını eve bağlıyorlardı ve bu açıdan bakınca, bir erdem kalkanıydılar da aynı zamanda: kadınların serbestçe dolaşmasını engelledikleri için, herhangi bir uygunsuz kaçışa karşı ailenin onurunu koruyorlardı.”
Sel Yayınları -ePub
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.