“Mutlu diye tanımlanan insanların olanın kabulünde, elindekilerin kıymetini bilen ve dışarının değil, içerinin yani kendi ihtiyaçlarını karşılayanlar olduğunu görürüz. Başkalarını mutlu etmek çabası nafiledir. Çünkü kişi ancak kendini mutlu edebilir. Birisinin beklentilerinin, bu hayattan tam olarak ne istediğinin bir başkası tarafından bilinmesi mümkün değildir. Bu nedenle dış dünyanın onayı için hareket edenler mutlu olmakta zorlanırlar.
Mutsuz insanlar ne istediğini, neden istediğini, neye ihtiyacı olduğunu tam olarak bilmeyenlerdir.
İhtiyaç bazen anlaşılmak, bazen üretmek, bazen kendini ifade edebilmek gibi soyut kavramlar olabileceği gibi daha somut kavramlar da olabilir.”
Sayfa 71
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.