Bir dul ancak korkunç görünüşlü siyah elbiseler giyebilir ve böyle bir elbiseye biraz canlılık verebilmek için tek bir kurdele, çiçek, dantel ya da mücevher takamazdı. Süs olarak kullanabileceği şeyler, ölmüş kocasının saçlarından yapılmış yas broşları ya da gerdanlıklarıydı. Bonesinin üstüne örtmek zorunda olduğu siyah krepten peçe ise dizlerine kadar sarkardı. Ancak üç yıllık bir yas süresinden sonra, bu peçe dul kadının omuzlarına gelecek şekilde kısaltılabilirdi. Dullar asla neşeli şekilde konuşamaz ve yüksek sesle gülemezlerdi. Gülümsedikleri zaman bile, bunun üzüntülü, acıklı bir gülümseme olması şarttı. Ve en kötüsü, zavallı kadınların erkeklere karşı en küçük bir ilgi göstermeye hakları yoktu.
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.