Kitabın ismini okuyunca pembe hayaller kurmuştum. Aslında bu kitapta neden 'Sevmek, Sevinmek, İyi Şeyler Üstüne' olamıyor onu okuyoruz.
Sabahattin Ali'ye niçin hep acıları yazıyorsun demişler o da cevap olarak Bahtiyar Köpek hikayesinde diyor ki "Hele cümle âlem bu köpeğin onda biri kadar rahata kavuşsun, bakın ben bir daha acı şeylerden söz açar mıyım."
Benzer durum Yaşar Kemal için de geçerli, sevgiden sevinçten söz açmak istemez miyim, bu dünya böyle olmasa böyle kara, böyle karanlık olmasa, ben sevinçten taşar coşardım diyor. Sonra bir yazısında karanlığa örnek veriyor ve diyor ki "Bana bakın, ben öyle tatlı matlı yazı yazamam. Kırarım bu kalemi. Dileyen okur, dilemeyen okumaz."
Kitap yazarın çeşitli konularda 19 adet seçme yazılarından oluşuyor. 1960 tarihinden başlıyor. Son metin 1993 tarihli. Yazarı ve görüşlerini tanımak faydalanmak adına güzel bir kitap. Alıntılar bırakıyorum, Yaşar Kemal'in dediği gibi dileyen okusun efendim.
"Folklor sanatların anası ve en büyük dostudur."
"Biz birkaç yüzyıldır kültür emperyalizmi belasına uğramış bir ülkeyiz. Batıya dönmeye başladığımızdan bu yana insan kültürüne hiçbir katkımız olmamış. Çünkü Batı kültürlerini özümsemek yerine o kültürlere öykünmüş, kendi kişiliğimizi yitirmişiz. Kendi kişiliğini yitiren, başka kültürlerin taşıyıcıları olanlar boş kovan olurlar; insan değil başka bir yaratığa dönüşürler."
"Destanlar... Bütün epopeler doğaya bir minnettarlık türküsüdür. Bütün kötülükleri, karamsarlıkları aşarak, aydınlığı gören bir türküdür."
"Bir ulus ne kadar kötülük yaparsa yapsın, ne kadar kötü durumlara düşerse düşsün, insanlıkla birlikte yaptığı kötülüklerin üstüne yürürse kurtulur, yoksa ağzıyla kuş tutsa insanlık onu siler."
"Bahar bayramı... Doğa yeniden yaratılırken, insanlar da yeniden yaratıldıklarını kabul ederler. Doğayla, doğanın yeniden doğuşu sevinciyle insanlar sarmaş dolaş olurlar."
"Dost...
Gözlerinde gülme, ama ne candan gülme! Gözlerinde umut, ama ne belâlı umut! Gözlerinde cennet! Yani gözlerinde tüm yıldızlarıyla bir belâlı gökyüzü."
"Bütün insanlar kuşkusuz, korkusuz, çıkar düşünmeden, düşmanlık geçirmeden içlerinden baksalar birbirlerine... İnsan, ne olur biliyor musunuz, sıcacık bir bahar güneşinin bahtiyarlığında duyar kendisini...
İnsan bir bahar çiçeği temizliğinde olur..."
