Bu roman için "Livaneli çok siyasi yazmış!" eleştirilerine hayretler içinde kaldığımı söylemeliyim. Elbette öyle! Kanımca her sanatçının bir siyasi kimliği olmalı. Sağcı, solcu, hümanist, komünist, milliyetçi, vs. mutlaka bir "-izm"den etkilenmiş, bir ve/veya birkaç felsefi akımı özümsemiş olmalı ki toplumu ileriye götürebilecek eserler ortaya çıkarabilsin, aksi halde o sadece yazar, şarkıcı, tiyatrocu vs olur sanatçı değil. Livaneli, ülkemde her geçen gün sayıları 5'er 10'ar azalan ki zaten kaç kişiler, sanatçılardan biri, sözleri dinlenebilen, etki alanı olan bir sanatçı. Hal böyle iken, ülkemde son 4-5 yıldır süren ve can dahi alan kutuplaşmaların yaşandığı dönemde Livaneli'nin suya sabuna dokunmayan bir roman yazması ki her romanında mutlaka dokunmuştur, elbette beklenemezdi benim açımdan. Ama eleştirilerin bir haklılık payı var, Livaneli'nin EN siyasi, üstelik de alıştığımız üslubun dışında yazılmış siyasi, aslında daha çok toplumsal bir roman bu. Otel açılışına gelen Türkiye'nin her kesiminden insan var. Kimi otel çalışanı, kimi otel yöneticileri, kimi de misafir. Ana hikaye içerisinden çıkan onlarca karakter. Kimler yok ki! Gezi dirilişinde TOMA'nın kapağını açan hırsız çocuk, gaz kapsülü yiyenler, adalet duygusunu özümsemiş hakimler, zamane (!) gazetecileri ve malum köşe yazıları serüvenleri, Roboski'de yakınlarını kaybedenler, masal üstadı Yaşar Kemal, çocuk gelinler, tecavüzcüler, eşcinsel olduğunu bilen ve bilmeyen eşcinseller, tersane kazaları, kadın cinayetleri, Muaviye ve Yezid ile Kerbela, sıkı edebiyat eleştirileri, kulaktan dolma bilgilerle öğrenile(meye)n dinin sebep olduğu can alıcı bağnazlık, cinsellik, aşk, hayat. Hatta Livaneli'nin "Mutluluk" kitabının ana karakterleri de yer bulmuş kendilerine bu romanda. Küçük bir Türkiye Konstantiniyye Oteli, o kadar hasas ve kırılgan. Nika ayaklanması (tr.wikipedia.org/wiki/Nika_ayakl...), Prokepios (eksisozluk.com/prokopios--595987), Kraliçe Fausta (tr.wikipedia.org/wiki/Fausta) Hilal-i Ahmer Cemiyeti (tr.wikipedia.org/wiki/T%C3%BCrk_...) vs romandaki olaylar ve kişilerden bazıları sıradan insanlar ve hikayeler dışında. Oldukça kapsamlı ve katmanlı bir yazım söz konusu. Romanın dili de farklı. Bu kez daha gözlemsel ve söylemek ve anlatmak istediğini doğrudan yazan bir anlatım kullanmış Livaneli. Zaman zaman okur ile konuşuyor "onun yerine ben anlatayım size" diyor ve başlıyor sohbete. Evet bu roman diğer romanlarına nazaran daha siyasi ve toplumsal görünüyor çünkü söylemek istediklerini bir hikaye içerisine saklamıyor, anlatmak istediği soruna bir karakter oturtuyor, her zamanki tarzının tersini yapıyor sanki. Matruşka bir roman ortaya çıkıyor böylece, karakteri anlattıkça toplumsal yara(lar) ortaya saçılıyor, rahatsız olmadan okumak pek kolay değil. Bir de romanda takma adları ile yazan yazarlar, siyasetçilerin (zamanı olmayan) sohbetlerinin olduğu bölüm... Çok güzel... Asım Us, Orhan Selim, Hadi Borazan, vs. (makaleyazari.com/yazarlarin-takm...) koyu bir sohbetteler... Son söz: Farklı ve aynı tatla okunacak çok başarılı bir Livaneli romanı. Yenisini hasretle bekliyorum…

Konstantiniyye OteliZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 202018,3bin okunma

·

52 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.