Saramago elinden çıkmış altı öykülük bir kitapla geçirdim iki günümü. Aralıksız devam edemedim okumaya zira uzuun molalar vermem gerekti öyküler üzerinde düşünmek için. Kitap bittiğinde de kendiliğinden geldi kitabın adının anlamı. Her öyküde ölüm temasının bulunduğunu söylemem "spoiler" sayılmaz sanırım. İnsanlara dair ise ironik siyasi eleştiriler-ki ilk öykü olan "Sandalye"de bir sandalyenin(diktatörün) devriliş anını anlatır- eşliğinde insanların nasıl birer eşyaya dönüştüğünü, insani değerlerini nasıl yitirdiklerini, çoğu zaman ekonomik kimi zaman da toplumsal dürtülerle birbirlerine değer vermeyi bir kenara bırakıp onlara hükmetme ve onları köleleştirme yoluna gittiklerini ki bu süreçte aslında kendilerini eşyaların kölesi haline getirdiklerini fark etmemelerini düşündüm. Bu iki noktayı bağlayınca da ortaya "Ölümlü Nesneler" çıktı. İnsani yönlerini yitirmiş varlıklar... Ambargo, Nesneler ve Sentor adlı öyküleri çok sevdim. Saramago'nun üslubu çoğu öyküde her zamanki gibi harikaydı. Ama bu kitap ilk dönemlerine rastladığından mıdır bilmiyorum bana birkaç öyküde farklı bir üslubu da denemiş gibi geldi. Birkaç öykü akıcılıktan yoksundu ama işlediği konular, akışı sağladı.

Ölümlü NesnelerJosé Saramago · Kırmızı Kedi Yayınevi · 20151,813 okunma

··

97 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Deidamia