"Seni seviyorum. Yanlış anlama : çok fazlanı değil, sen eksiğini."
Şimdi o böylesine güzel anlatırken aşkı, umudu, hayatı, yalnızlığı, hasreti..
Bir de ondan dinlemek gerekmez mi?
Onlarca farklı pencereden bakacağız belki ama çok güzel şeyler göreceğimize eminim.
Bırakalım kendimizi onun kelimelerine, sitem etsin arada ;
"Hani nerede, bu kaçıncı bahar?" desin.
"Nene aşık olmuştum, bilmem ki!" desin.
Sayısız duyguyu bir de onun renginden keşfedip, karanlığına dalalım yavaştan, olmaz mı?
"Çin Seddi patır patır devriliyor üstüme!" desin çaresizliğin dibe vurduğu yerde.
Sonra silkinip, doğrulup, her şeye rağmen ;"Fakat ümit işte. Ümit olmasa. Çoktaaan..." deyişini okuyalım hep birlikte.
Bilge Karasu 'nun da söylediği gibi ; "O zor değil, siz anlamıyorsunuz."
Pes etmeden, sabırla, hissederek okunduğunda hepimize çok şeyler katacağına eminim.
Belki de ; "Şaka bir yana, yakıştık birbirimize." diyeceğiz etkinliğin sonunda.
Belli mi olur. ;))
Şuraya yazarımızın kitaplarını da ekleyelim.
Szweig ile https://1000kitap.com/ayselkara Hanımı da ekleyebilir misiniz? Benden bu kadar:) Ileride İhsan Oktay Anar etkinliği yaparsam aynı desteği ve dayanışmayı bekliyorum :)