Tek beğendiğim şey içinde bulundurduğu metaforlar diyebilirim. Kitabın son sayfaları başına göre daha akıcı ama yine de yazarın sıkınıtılı hali beni boğmak üzereydi... kitabın içinde yer alan şu cümleden de kitabın kasvetli olduğunu anlayabiliriz '' Sen zencisin, ben pamuk; sen neşelisin, ben uzun zamandan beri var olan ve devam eden bir melankoli içindeyim.''
