Kader Kuyusu, kuyuyla başlayıp kuyuyla biten bir roman.
Bazı sözler var ki, içinde kocaman bir hayat gizlidir. İnsan bu sözleri düşündüğü zaman, uzun bir ömrü bir ayna da görür sanki. Kuyu, işte tam da öyle kelimelerden biri bu roman için...
Cizîra Botan Beyi Mir Bedirhan'ın torunu, Emin Ali Bedirhan'ın oğlu Celadet Ali Bedirhan'ın hayatını anlatana biyografik bir eser. Biyografik eserlerden pek haz etmem ama bu kitap farklı bir anlatım tarzına sahip.
Genelde moda mod kişinin hayatı anlatılır ama bu kitapta ana karakter sayfalar arasından fırlayarak anlatılan anlarda neler hissettiğini, ne gibi duygular içinde olduğunu okuyucuya aktararak kitabı farklı bir yere taşımış. Roman çekilmiş 16 adet fotoğraflar üzerinden anlatılıyor...
Kürt edebiyatı denilince akla gelen ilk isim Mehmed Uzun'dur. Yasaklı bir dilden böylesine zengin bir roman dili oluşturmak takdire şayan bir başarıdır.
Kitapta Kürt Mirinin torunlarından olan Celadet beyi anlatırken aslında o dönemin Kürtlerini ele alıyor. Ne gibi sıkıntılar yaşadıklarını nelere maruz kaldıklarını tek tek gozler önüne seriyor. Böylesine soylu bir sülalenin hayatlarının nasıl paramparça olduğunu sürgünler, yasaklarla geçen ömrünü ele alıyor.
Ne acıdır ki sülalenin her bir bireyi başka başka ülkelerde birbirlerine hasret olarak bu dünyadan göçüp gitmişlerdir. Bedirhan sülalesine tepeden baktığımizda aslında tüm Kürtlerin kaderini özetleyen bir yaşam sürdüğünü gözler önüne seriyor. Bu kitabı basit bir roman olarak ele alırsak kitaba da, yazarına da çok büyük haksızlık etmiş oluruz.
Edebi özelliğinin yani sira tarihe ışık tutan bir kitap. Celadet( Ceco) Kürt dili ve edebiyatına o kadar bağlıdır ki unutulmuş tek bir kelime için köy köy gezerdi. Ceconun sözcüklerle olan duygusal bağı beni çok etkiledi bu kitapta.Kürtçe yaralıydı, yaraları derindi.Bir hekim gibi yaralarına merhem sürmeye kalkıştığımda gördüm ki, onlarda bizim gibi inliyor, ağlıyor ve acı çekiyorlar....
Kitap o kadar yoğun bir kitaptı ki ne kadar anlatsam da eksik kalır o yüzden daha fazla uzatmıyacağım. Ceconun sevdiği Fransızcadan Kürtçeye bizzat kendisinin çevirdiği bir şiirle incelemesi bitireceğim....
"Rahat bir gidiş, gözyaşı olmadan
Gideceğim...
Hafif bir yaprak gibi
Rüzgarın ağaçtan kopardığı
Gideceğim gözyaşı olmadan, ahsız
Taziyesiz
Gözyaşları ne için
Gideceğim
Rüzgar ve yel, şu ve ışık gibi
Tanrı yüreğimi
Hayatın örsüne koymuş
Kahır ve güzelliklerin çekiciyle dövüyor.'"
Tarih Bedirhanlar için tekerrür etti. Kendi deyimleriyle felek onlara kin tuttu. Tipki dedesi ve babası gibi o da vatan özlemiyle yanıp tutuştu o da sürgünler de bir ömrü tüketip yabancı topraklar da gömüldü......
Burdan etkinlik yapan 
Esra Kurt ve etkinlikten haberdar eden 
Mustafa Diyar teşekkürler. :)
··
193 görüntüleme
Davete icabet gibi bir vefâkârlık gösterdiğin için asıl biz teşekkür ederim. Güzel incelemiş ve duygunu yansıtmışsın. Sıkılmadan okunacak bir inceleme. Faydalı olur inşaallah bizlere. Bende de var bu kitap. Hediye geldi. İnşaallah sırası gelirse okuyacağım.
Beni ne kadar dilinize dolasanizda bitirdim ( biraz fazla uzun sürdü haklısınız :)) Umarim okunma sırası gelir güzel kitaptı. Sevdiklerim arasına girdi.
2 sonraki yanıtı göster
Kürtçesini okuyordum bir ara, sonra işler çıktı yarım kaldı. En kısa zamanda dönerim okumaya umarım. İnceleme de güzel olmuş yüreğinize sağlık.
Mutlaka oku çok güzel kitap dolu dolu hem tarih hem edebiyat hem yaşanmışlık... teşekkür ederim umarım tekrar okumaya fırsatın olur :)
1 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.