Öğleden sonra resim öğretmeni geldiğinde 'Gri' dedi Zehra soluk soluğa
'Hani o kar yağmadan, fırtına kopmadan evvel gökleri ve denizi dolduran sessizliğin buz mavisi var ya! Sizin getirdiğiniz boyalar o rengi elde etmeye yetmiyor.'
Gülümsedi Celil Hikmet, manasını böylesine selametle sırtında taşıyan cümle içini titretmişti. Güzelliği bir kere hissedince sebepleri olur olmaz sıralayan aşkın en güzel demindeydi. 'Bu ruh da bu beden de benim olsun' bu kadarını diyemedi elbet ama 'bu rengin farkındasınız demek'... her gün onlarca rengi fark etmeden yaşayıp giden yüzlerce insanla karşılaştığını düşündü Celil Hikmet, eğer bir kadın bu griyi tanıyorsa ve onu böyle tarif edebiliyorsa onunla evlenebilirdi....
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.