"Martılar uçuşuyor kıyılarıma yine. Vapurlar bir hüzün serenadı yapıyor gözlerimde. Yeni Camii'nin güvercinleri havalanıyor yüreğimin meydanlarından, minareler yükseliyor yokluğuna, tramvaylar geçiyor üstümden. Mihrabat'ta kalbi kırık bir ağaç duruyor. Üstünde adımın beş harfi kazılı! O da ben gibi senli bir zamanda durdurmuş yılları. Üsküdar'ın penceresinde ay ışığı ve İstanbul özlemiş beni. Benim onu özlediğim gibi. Yüzü İstanbul olmuş bir masal uyanıyor. Gökten elmaları dökülmüştü halbuki."
Sayfa 51Kitabı okudu
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.