Böyle muazzam bir kitabı bir günde yalayıp yutmam gerekirken, bir ayda okuduğuma inanamıyorum. Kitabı çok ama çok beğendim hatta buna bir kitap değilde hayat öğretisi demek daha doğru olur. Belkide hiç bitmesin diye yaya yaya sindire sindire okudum :)) Tabi simya diye bir bilim şeysine inanmıyor olsam da hikayenin ve karakterlerin derinliklerine yapılan yolculuk ve deneyimlerinin bir bireyi nasıl değiştirdiği, kötü gözüken şeylerin aslında arkasında iyi, iyi gözüken şeylerin ise kötülük barındırabileceği ile birlikte olaylara karşı bakış açımız ve arkasında yatan anlamlar, evren-hayat-insan-dünya çemberinde kader-yazgı-duygular-hisler-varoluş ve yaşam üzerine bir felsefe okyanusunun içinde buluyoruz kendimizi. Tam da aradığım şeyler :) Yolculuk ve yolculuğun bir insana kattığı veya ondan götürdüğü şeyler ile ilgili felsefe barındıran hikayeleri çok severim. Zaten kitabın şu kısmında geçen söz, benimde yaşamdaki erdemlerden birisidir. "Bir tek öğrenme yöntemi vardır oda eylem yöntemi, bilmen gereken her şeyi sana yolculuk öğretti." "Evrenin ruhu bir düşü gerçekleştirmeden önce yol boyunca öğrenilen, her şeye değer biçer. Düşümüzü gerçekleştirmemizin yanı sıra ona doğru ilerlerken, aldığımız dersleri de iyice öğrenmemizi ister." Bir diğeri de; "Hayat yaşamakta olduğumuz andan ibarettir ve sadece budur." Ne kadar doğru bir söz. Evet geçmiş önemlidir, ders almamızı sağlar, çıkılan yolda geride kalan iyi-kötü deneyimlerdir ancak geçmiş geçmişte kalmıştır bunu da unutmamak gerekir. Geçmişte yaşayanlar mutlu olamazlar. Geçmiş, yaşamakta olduğun anda vereceğin bir kararda etkili olabilir ama o kararı geçmişteki sen değil, o andaki sen verirsin ve belki geçmişe inat, geleceğin umuduna bakarsın ama umut ederek gördüğünle yaşadığın aynı olmayabilir böyle o an karar verdiğin şey de geçmişte kalır. Bu devran böyle döner. Hatta bu demek istediklerimi tek seferde en iyi anlatabilecek şöyle bir söz var: "Şimdiki aklım olmasa bir çok şeyi yapmazdım elbet ama geçmişte yaptığım bir çok hatayı da yapmamış olsaydım şimdiki aklım olmazdı." Herşey, geleceğe doğru bir nehir gibi akıp gidiyor; sürekli geçmişe ve geleceğe bakarak hayat sürdürülemez önemli olan yaşamakta olduğun o anı dilediğince yaşamak. O anlar birike birike bizi biz yapan iyi-kötü-güzel-hüzünlü anıları oluşturur. Pişmanlık, sevinç, gurur, mutluluk, kızgınlık, terkedilmişlik, dostluk, sevilme, sevme, nefret etme, kırgınlık, bağlılık, aptallık, cesurluk bunların hepsini yaşamamız gerekiyordur belkide öyle yada böyle. Bu şekilde kendi yolumuzu çizip ilerleyeceğiz ve kişisel menkıbe'miz neyse onu yaşayacağız. Benim kişisel menkıbe'm tam olarak ne bende bilmiyorum belki o yüzden bu hayatın monotonluğu ve koşturmaca'sından kalan anlarda kendimi boşlukta hissediyor çoğu şeyi anlamsız buluyor, içimde farklı diyarlara yolculuk etme arzusu ve yeni yerler keşfetme isteği açlığı oluşuyordur kim bilir. Belki billuriye tüccarı gibi "yolculuk fikri", "yolculuk planı" beni hayata tutunduruyordur. Bu kitap sizde çok daha farklı duygular uyandırmış farklı hislere yelken açtırmış düşünce girdabına atmış olabilir. Ama en önemlisi dünyadaki en büyük hazinemize kavuşabilecek miyiz? yoksa onun ne olduğunu kavrayamadan yanımızdan geçip gitmesine izin mi vereceğiz?

SimyacıPaulo Coelho · Can Yayınları · 2023206,5bin okunma

·

6 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.