Gelgelelim Kanat Güner ve Eroin Güncesine. Kitap üzerine o kadar çok şey söylendi ki kitapla alakalı yorum yapmasam mı diye düşünmedim değil. Kitabı ikinci okuyuşumdan sonra sanırım ben de üç beş cümle söyleyebilirim. Öncelikle bağımlılık ve bağımlılar hakkında söz söyleme hakkım olmadığımı düşünüyorum. Yazar ve aynı zamanda kitabın baş kahramanı olan Güner bir kadın olarak kendisini ve kendisi ile aynı durumda olanları, bağımlılığı, bağımlılığı betimleyişini ve bunun nedenlerini açık seçik bir şekilde anlatmış bize. Kitabın etkileyici yanı, edebi bir eser olmasından ziyade realitenin o sertliğini bize göstermiş olmasıdır. Eminim bu kitabı okuyup da etkilenmeyen yoktur. Kitap basıldıktan sonra Güner'e ait olmaktan çıkmış, onun ve onunla aynı kaderi paylaşanlar için bir manifesto halini almıştır. Kitabı sadece Güner ve hayatı üzerinden değerlendirip onun için ah vah etmek doğru olmaz. Eminim o da kendisine acınmasını hiçbir zaman istememiştir. Hala yüzbinlerce Güner olduğunu hepimiz biliyoruz. Güner'in bizden istediği görmezden geldiğimiz, yok saydığımız, marjinal olarak nitelediğimiz insanlara yüzümüzü dönmemizdi. Güner'in de hayallerine dikkat çekmek istiyorum burada. Özellikle bağımlılar için bazı hayalleri vardı, yazdığı kitap da bunun en somut örneğidir. Bir söyleşide bağımlıların tedavisinde iyi gelebilecek ilacın Türkiye'de kullanılmamasını, bağımlıların bir suçlu gibi görülmesini, yok sayılmasını eleştirmesi dikkat çekiciydi. Bu konular üzerine yoğunlaşılması gerektiğini göstermiştir bize. Yaşadığı bunca şeyi bir özet olarak önümüze sunması sadece bir kitabım olsun düşüncesiyle gerçekleşmedi. Zaten kitaba baktığımızda bunca trajediyi ironik bir şekilde anlatması, sivri dilliliği kadının ne kadar cesur olduğunu gösteriyor bize. Türkiye'de görebileceğimiz en cesur kadınlardan biri olsa gerek. Kitabın okur üzerindeki en büyük etkisi duygusal farkındalık yaratması ve empati diye düşünüyorum ama duygusal farkındalıktan çok ötesini bekliyor bizden Güner. Yüzlerce Güner olduğunu, bizim de böyle bir kaderi yaşayabileceğimizi unutmadan cümlelerime kitaptan bir alıntı ile son vermek istiyorum. ''Bu satırları yazarken olur da birileri yaşadıklarımı merak eder, ardımda bir iki satır bırakmalıyım diyordum. Bu kadar döküleceğim, en özel yaşanmışlıkları bile anlatabileceğim hiç aklıma gelmiyordu. Ama kontrolü kaybettim işte! Küçük bir eroinmanın kısacık yaşam örtüsü çıktı ortaya. Gerçi hala bilginin ancak yaşanarak kazanılabileceğini düşünüyorum ama benim tecrübelerim bir kişiyi bile ilgilendiriyorsa, eğer bir kişi bu satırlardan etkilenip aynı yanlışları yapmayacaksa ben de bu kitabı bitirmeliyim sanırım. En azından ne zaman vuracağımı bilmediğim o son iğnemi birileri bilsin istiyorum.''

Eroin GüncesiKanat Güner · Stüdyo İmge · 20011,398 okunma

·

46 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mazoyan