Toplumun bireylere sunduğu hayat oyununun kurallarını oynamaya başladım. Yapmam gereken sadece maskeler takmaktı. İş yerinde verilen emirleri kusursuz yerine getiren işini sonuna kadar takip eden sözde başarılı eleman aile ortamında büyüklerin yetiştiği çevre şartlarına uygun davranan uslu çocuk, arkadaşlarla ilişkilerde birbirleriyle yarışan ve hep kazanması gereken hiçbir konuda geri kalmaması gereken "BEN!..."
Hayatı artık sorgulamıyordum. Başıma gelen olayları olduğu gibi kabul ediyordum. Yani negatif limanlarda demirlemiştim.
Sayfa 34Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.