Bu dünyaya sadece var olarak başlıyoruz. Hepimiz eşitken birden çevrelendiğimiz ortam bizi öne veya geri sürüklüyor. Öne çıkanlar da haklı, geri kalanlar da. İyi halde olanlar da kötü durumda olanlar da şikâyetçilikte yine eşitler. Kitap ihtilâl ortamında halkın yaşantısını anlatıyor diyebiliriz. Eğer anlatılanlar doğruysa 1789 ihtilâlinin özgürlükle ve halkın egemenliğiyle alâkası yokmuş. Soyluların yaptıkları zalimâne davranışlar, devrim ayaklanmasında halkın yaptıklarıyla örtüşüyor. Her iki zaman zarfında da adalet, huzur, suçlu ve suçsuz ayrımı yok. Tabi yönetimin işin bu hale gelmesindeki payı çok büyük. Halkın ve dahası ülkenin ilerlemesi alttan yukarıya doğru eğitilmesiyle ve zenginleşmesiyle gerçekleşirken, toplumun bu refah içinden çıkarttığı yöneticiler de o zaman daha kaliteli olur. Yönetim sistemi aksi halde aksar, sınıflar ve guruplara bölünmeyle halk iç savaşla patlayabilir. Sonrasında rant ve çıkar sahibi kişiler eski düzene benzer bir işleyiş kurabilirler. Kitabı okurken "İhtilâller kuralları değiştiren kuralsızlıklardır." sözü kendisini hatırlatırken, zaten elimizde olan kuralları neden kullanmadığımızı düşünüp durdum. Ya kurgusal ya da tercümeden dolayı sıkıntısı olan kitap, karanlık ve çıkmazda olan Avrupa hakkında bilgi sahibi olmamızı sağlıyor.

İki Şehrin HikâyesiCharles Dickens · Can Yayınları · 202358,8bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ehl-iKıraat