Okurken bâzen kendinizi bir masalın içinde kanat çırparken buluyor bâzen de hakîkatin aşkettiği tokatla yerle yeksan oluyorsunuz. Laf Evi 12 Eylül’le ilgili ama belgesel ya da târihî değil öncelikle “roman” hem de çok güzel bir roman; masalla hakîkatin harman olduğu...
“Fakat yüzyıllar geçmiş aradan sanki… Değişmişiz… Kimimiz büküldü, kimimiz kırıldı. Kimimizin koynuna yılanlar sokuluyor mezarlarında.” (28, Çığlık, s.211)
