Ertesi gün, bütün köylüler kendi işlerini bırakıp yanan çiftliğe geldiler. ; iki hafta içinde çiftliği tamamladılar.
Çiftlik sahibi ve karısı gözyaşlarıyla köylülere teşekkür ve minnetlerini ifade ediyorlardı.
Köyün en yaşlısı:
-Minnet duymanıza gerek yok, dedi. Düşündük ki; kalbimizde sizin düştüğünüz sefaletin acısını taşımaktansa bir iyiliğin sevincini taşımak daha iyidir..
Sayfa 155 - TutkuKitabı okudu
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.