Jack London'un kitapları beni Kuzeyin eksi elli derecelik havasında kürklere sarınıp yolculuğa çıkarıyor. Önümde sıra sıra koşum takımlarına bağlanmış kuzey köpekleri, ellerimde deri kementler, heybemde kurutulmuş et ve bir somun ekmek... Bazen buzu delip balık tutan alaskalılar gibi bazen hayatta kalmaya çalışan yalnız bir kurt gibi oluyorum. Daha önce Beyaz Diş kitabını okumuştum. Vahşetin Çağrısı da hemen hemen Beyaz Diş'in bir bölümü gibiydi. London bu kitapla Beyaz Diş kitabına bir giriş teşkil etmiş. Henüz kitabın yarısından biraz fazlasını okudum ama devamının nasıl gelişeceğini tahmin ediyorum az çok. Ve bence Jack London, okuyucunun bir hayvanın gözünden dünyayı görmesini sağlayan en güçlü yazarlardan. Bir kurdun mücadelesi, yaşamı, saldırı altındaki tutumu ve düşünceleri, iç güdüleri okuyucu tarafından bir insan karakter kadar çok anlaşılıyor.
